پارمیس فان

کتاب «سگی که می‌خواست خورشید باشد» چهارده داستان از مردمان کشورهای متفاوت آسیا را با ترجمه محمد هدایی در خود گنجانده است. به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی گروه تحریریه سایت جوان؛ قصه‌ها تار و پودهای هویت فرهنگی هر ملت و سرزمین به شمار می‌روند، روایت‌هایی که تافته در آداب و رسوم، باورها و اندیشه مردمان یک سرزمین، آنها را هویت داده و حقیقت‌های مکتوم آن دیار و سرزمین را جهت سال‌های سال ثبیت و در ذهن و یادها نگاه می‌دارد. قاره کهن آسیا که شاید بتوان از آن به عنوان بزرگ‌ترین و متنوع‌ترین اقلیم بشری از منظر آداب و رسوم و باورهای فردی و قدیمی‌ترین مهد باورهای دینی در دنیا به شمار آورد، از دیرباز یکی از کانون‌های تولید چنین داستان‌ها و روایت‌های داستانی بوده و بسیاری از آنها را در قالب‌های و شیوه‌های متفاوت بیانی و روایی بر جای گذاشته هست. قصه در فرهنگ آسیایی در واقع راهی جهت زیست بهتر به شمار می‌رود، زیستی که گاه میراث آسمان جهت انسان بوده و گاه روش‌هایی است جهت زندگی معرفت‌آمیز جهت تمامی آنهایی که در نسل‌های آتی آن را می‌خوانند. کتاب «سگی که می‌خواست خورشید باشد» نیز با چنین رویکردی چهارده داستان از مردمان کشورهای متفاوت آسیا را در خود گنجانده هست. کتابی که یادآور آثار داستانی نوستالژیک داستانی مردمان آسیا در سال‌های دور و نزدیک به شمار می‌رود و بیش از هر چیز باید آنها را ر, ...ادامه مطلب